W piątek wybrałam się na Stare Miasto, by zakupić guziki do nowego swetra. Guzików w końcu nie kupiłam, bo oczywiście kulkę włóczki zostawiłam w aucie (dobrze, że głowę mam na stałe przytwierdzoną) i nijak nie potrafiłam z pamięci dobrać błękitu, ale za to zaszłam do naszej miejscowej Niszy, by się choć z panią Alą przywitać. Gęba mi się uśmiechnęła niesamowicie, bo okazuje się, że w Toruniu można sobie Holsta pomacać na miejscu! :-)

Ale wracając do guzików… Właściwie dobrze się stało, że ich nie kupiłam, bo idealne leżały od kilku miesięcy u mnie na biurku. Stare, chyba aluminiowe, otrzymane w prezencie od teściowej. Zatem dzisiaj wreszcie mogłam sweter zblokować.

Normalnie kto by pomyślał, że niektóre rzeczy mamy przed samym nosem?